دکتر علیرضا فیض، استاد پیشکسوت دانشگاه تهران ظهر امروز در سن ۹۳ سالگی درگذشت.
به گزارش یمین نیوز به نقل از ایسنا، هیأت رئیسه و رئیس دانشکده الهیات دانشگاه تهران به مناسبت درگذشت این استاد، پیام‌های تسلیتی به طور جداگانه صادر کردند.
در متن پیام هیأت رئیسه دانشگاه تهران آمده است:
«با کمال تأسف و تأثر با خبر شدیم دکتر علیرضا فیض، استاد برجسته و پیشکسوت دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران دعوت حق را لبیک گفتند.
این استاد دانشور فرهیخته، عمر پر برکت خود را در راهِ اعتلای معارف غنی اسلامی و بازخوانی مواریث ارزشمند فرهنگ اسلامی سپری کرد و بدون تردید جای خالی او در سپهر فرهنگ اسلامی به سادگی پر نخواهد شد.
هیأت‌رئیسه دانشگاه تهران ضمن ابراز تأثر عمیق، درگذشت این فرزانه‌ی نامور و اسلام‌شناس برجسته را به خانواده سوگوار ایشان، دانشجویان و استادان تسلیت گفته، رحمت و غفران واسعه الهی برای آن مرحوم و سلامتی و شکیبایی برای بازماندگان از درگاه خداوند منان مسئلت می‌نماید.»
احمد باقری، رئیس دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران نیز با انتشار پیامی متذکر شد:
«دانشکده الهیات سوگوار استاد عزیزی است که سال‌های متمادی عمر پربرکت خود را وقف اعتلای علوم اسلامی کرد. دکتر علیرضا فیض را باید به حق پیشتاز در حوزه فقه پویا دانست. این ضایعه جانسوز را به خانواده داغدار ایشان و همکاران و استادان و کارکنان و دانشجویان دانشکده الهیات و خانواده دانشگاه تهران و جامعه دانشگاهی کشور تسلیت می‌گویم و برای استاد فرهیخته و عزیزمان رحمت واسعه الهی را خواستارم.»
به گزارش ایسنا، علیرضا فیض فرزند آیت‌الله العظمی میرزا محمد فیض، پژوهشگر فقه و اصول و فلسفه اسلامی، حقوق‌دان و استاد دانشگاه تهران در سال ۱۳۰۴ در شهر قم به دنیا آمد. از سن پنج سالگی تا هفت سالگی به مکتب‌خانه رفت و بعد از آن در دبستان و دبیرستان محمدیه قم دوره ابتدایی و متوسطه را فرا گرفت.
دکتر فیض از سال ۱۳۱۷ تا ۱۳۳۲ در حوزه علمیه قم و نجف به تحصیل دروس سطح خارج فقه و اصول در نزد آیات عظام محمد کاظم شیرازی و سیدابوالقاسم خویی مرجع مشهور شیعه مشغول شد و افتخار اجتهاد دکتر از سوی آیت‌الله العظمی محمدتقی خوانساری، عباسعلی شاهرودی و محمد فیض نصیب او شد.
وی در زمان تحصیل به تدریس بعضی از سطوح ادبیات عرب، منطق و فقه و اصول پرداخت. برای تحصیلات دانشگاهی به تهران آمد و در رشته فلسفه و حکمت اسلامی مشغول به تحصیل شد و رساله دکتری خود را با عنوان (انتقاد به منطق ارسطو) نگاشت و در سال ۱۳۴۲ به اخذ مدرک دکتری نائل آمد.
این پژوهشگر فقه و اصول و فلسفه اسلامی از سال ۱۳۳۶ در دانشکده الهیات دانشگاه تهران مشغول به تدریس فقه و اصول شد و به درجهٔ استاد تمامی رسید و در سال ۱۳۸۰ بازنشسته شد. او قریب به ۳۵ سال سمت مدیریت گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشکده الهیات دانشگاه تهران را بر عهده داشت و به عنوان استاد نمونه کشوری در سال ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ انتخاب شد.
دکتر فیض همچنین در سال ۱۳۸۲ به عنوان چهره ماندگار در رشته فقه و حقوق اسلام برگزیده شد.